ชีวิตของหนู

            ด.ญ.มนทกาลเป็นบุตรของคุณแม่มณเทียรและคุณพ่อบุญแตง ซึ่งทั้งสองมีอาชีพรับจ้างเป็นคนงานก่อสร้าง มีรายได้วันละประมาณ 200-350 บาท

            คุณแม่เล่าให้ฟังว่าตอนที่ท้องน้องนั้น คุณแม่ฝากท้องที่โรงพยาบาลคลองลาน อำเภอคลองน้ำใส จังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งคุณแม่ก็ไปตรวจตามนัดปกติ แต่ในระหว่างตั้งครรภ์นั้นคุณหมอตรวจพบว่าคุณแม่มีอาการเป็นเบาหวานเทียม แต่หลังจากผ่าคลอดที่โรงพยาบาลแล้ว ก็ตรวจไม่พบโรคเบาหวาน ซึ่งทั้งคุณแม่และน้องมีสุขภาพแข็งแรง ปกติ

            จนกระทั่งน้องอายุได้เกือบ 2 ปี คุณพ่อกับคุณแม่ก็ได้เข้ามารับจ้างทำงานก่อสร้างโดยอาศัยอยู่ที่ไซต์งานแถวคลอง 3 รังสิต และน้องมีอาการเป็นหวัดคุณแม่จึงได้พาน้องไปหาคุณหมอเด็กที่คลินิกแถวนั้น ซึ่งพอคุณหมอตรวจพบว่าน้องมีเสียงหัวใจเต้นผิดปกติ  คุณหมอจึงไม่กล้าให้ยามารับประทานและแนะนำว่าควรพาน้องไปตรวจที่โรงพยาบาลอย่างละเอียด คุณแม่จึงพาน้องไปตรวจที่โรงพยาบาลธัญบุรี ซึ่งคุณหมอได้แจ้งว่าน้องเป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ซึ่งต้องใช้เวลาและค่าใช้จ่ายสูงในการรักษา คุณแม่จึงได้กลับไปทำเรื่องขอหนังสือส่งตัวจากโรงพยาบาลคลองลาน ส่งตัวต่อมาที่โรงพยาบาลกำแพงเพชร และทางโรงพยาบาลกำแพงเพชรส่งตัวต่อมาที่โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ ทางนี้ส่งทำเรื่องส่งตัวมาที่โรงพยาบาลเด็ก เนื่องจากตอนนั้นคุณพ่อและคุณแม่มาทำงานที่รังสิต จึงสะดวกในการพาน้องไปตรวจรักษาที่นี่มากกว่า

             คุณแม่ก็ได้พาน้องไปตรวจรักษาและติดตามอาการที่โรงพยาบาลเด็กอย่างต่อเนื่องประมาณ 8 เดือน จนกระทั่งทางโรงพยาบาลเด็กได้ประสานมาที่มูลนิธิเพื่อสนับสนุนการผ่าตัดหัวใจเด็ก ทางมูลนิธิฯ จึงได้ส่งตัวน้องไปทำการผ่าตัดที่ศูนย์หัวใจของมูลนิธิฯ ที่โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ประชาชื่น เมื่อน้องมีอายุได้ประมาณ 3 ปี น้องต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลประมาณ 15 วันจึงสามารถกลับบ้านได้ ซึ่งในขณะนั้นคุณพ่อคุณแม่ย้ายไปทำงานที่ไซต์งานในจังหวัดนครปฐม

             เมื่อน้องถึงเกณฑ์ต้องเข้าโรงเรียนประกอบกับคุณยายมีอาการไม่สบาย คุณแม่คุณพ่อจึงย้ายครอบครอบกลับไปอยู่ที่กำแพงเพชร และน้องจึงเข้าเรียนที่โรงเรียนรอดนิลวิทยาจนกระทั่งปัจจุบันน้องกำลังศึกษาอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และน้องมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี และมักเข้าร่วมกิจกรรมของทางโรงเรียนอย่างต่อเนื่อง ทั้งการเป็นนักกีฬาตะกร้อของโรงเรียน การเป็นนักกีฬาวอลเล่ย์บอลของโรงเรียนจนได้เป็นตัวแทนไปแข่งขันวอลเล่ย์บอลอินดอร์ทีม 6 คนของกลุ่มโรงเรียนในเขตเทศบาลในตำบลคลองน้ำใส ได้รางวัลชนะเลิศอันดับที่ 2 ฯ ซึ่งปัจจุบันน้องอาศัยอยู่กับคุณพ่อและคุณแม่และพี่ชายต่างแม่อีก 1 คนที่บ้านเดิมของคุณยาย โดยคุณพ่อยังรับจ้างทำงานก่อสร้าง มีรายได้วันละ 350 บาท ส่วนคุณแม่ต้องดูแลน้องจึงทำงานได้ไม่เต็มที่นักแต่ก็ยังคงทำงานก่อสร้างเหมือนกัน แต่มีรายได้วันละ 200 บาท วันไหนต้องพาน้องมาหาคุณหมอก็จะต้องหยุดทำงาน ซึ่งในอนาคตน้องจะตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่งๆ เนื่องจากน้องอยากจะเป็นคุณหมอเพราะจะได้ช่วยชีวิตคนอื่นๆ ให้หายจากการป่วยและได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไป